Houdoe en bedankt!
Blijf op de hoogte en volg Mascha
02 April 2014 | Australië, Sydney
Nieuw Zeeland is weer verruild voor Australië en aan de vooravond van mijn vertrek terug naar Nederland schotel ik jullie vanuit Sydney mijn laatste blog voor.
Na een half jaar geen racket aangeraakt te hebben, besloten Lisette en ik een paar weken geleden om te kijken hoe het ervoor stond met onze tennis skills. De eerste poging was één groot fiasco. Na drie minuten struikelde ik over m'n eigen voeten en lag ik (als vanouds) op m'n plaat. Een kwartier later sloeg ik de bespanning eruit. Er was helaas geen ander campingracket meer te verkrijgen, dus hield de tennissessie al na een kwartier op. Misschien ook maar beter zo, want alle forehands vlogen regelrecht het hek in. De volgende dag gingen we in de herkansing en hielden we er allebei een beter gevoel aan over. Van de week nog even getennist in Sydney en werden we gelijk uitgenodigd om de volgende ochtend een toernooitje mee te spelen. Dit was een toernooitje voordat mensen naar hun werk gaan en begon al om kwart voor zeven 's ochtends. Wat we er allemaal niet voor over hebben om ff te tennissen.
Terug naar Nieuw Zeeland. De fjorden vonden we ook nog wel een bezoekje waard. We zijn een paar uurtjes met de boot in Milford sounds geweest en een dagje in de Doubtful sounds. In de Doubtful sound kwamen we niet zomaar; met de bus, met de boot, met de bus en vervolgens weer op de boot die ons door het prachtige fjord liet varen. Onderweg werden er dolfijnen, pinguins en zeehonden gespot. Vervolgens moesten we ook weer dezelfde weg terug, dus al met al een aardig lang dagje onderweg.
Via het uiterste zuiden belandden we in Dunedin. Deze stad lag dicht bij ons eindpunt in Christchurch. Met nog bijna een week te gaan, konden we de hoogste berg van Nieuw Zeeland dan eigenlijk toch niet overslaan. Onder het motto kilometers vreten, kwamen we na een dagje rijden bij Mount Cook aan. Prima keuze; de hikes waren prachtig daar. De smeltende gletsjers met enorme ijsschotsen waren goed te zien en telkens verscheen Mount Cook weer op de achtergrond.
Het nabijgelegen Lake Tekapo werd ook niet overgeslagen. En niet zonder rede; deze plek is één van de beste plekken ter wereld om de melkweg te bekijken. Nou en we hebben gekeken tot we er pijn in ons nek van kregen. Echt een prachtig gezicht, zelfs nog een aantal vallende sterren gespot!
Het moment om jucy in te leveren naderde en de grote schoonmaakbeurt was onvermijdelijk. Ik was alweer vergeten dat mijn backpack de kleur roze had, doordat deze constant bedolven is geweest onder een laag kleren. Lisette was aangenaam verrast toen ze haar zonnebril terugvond. Deze was ze ongeveer sinds dag twee kwijt. Inmiddels had ze al drie reserve zonnebrillen aangeschaft, gewoon voor het geval dat.. Maargoed jucy werd schoner, opgeruimder en opgepoetster dan ooit ingeleverd in Christchurch. Wij gingen de laatste dagen in Nieuw Zeeland uit zitten in een gevangenis! Deze gevangenis is al een aantal jaren omgetoverd tot hostel.
In Christchurch waren de gevolgen van de aardbeving in 2011 nog goed zichtbaar. Het centrum was eigenlijk nauwelijks een centrum te noemen. Alles stond volledig in het teken van wederopbouw. Een bezoek aan het earthquake center maakte een hoop duidelijk omtrent de aardbeving en was behoorlijk indrukwekkend.
Als afsluiting hadden we een kaartje voor een rugbywedstrijd van de Crusaders, één van de beste teams ter wereld, gekocht. Het viel nog niet mee om er te komen. Wisten wij veel dat er twee stadions met dezelfde naam in Christchurch zijn. En wij stonden natuurlijk net bij de verkeerde. In een drafje haastten wij ons naar het juiste stadion dat om de hoek bij ons hostel bleek te zijn. Toch mooi 8 km in vijf kwartier in de benen en nog op tijd ook! Ondanks dat we niet helemaal de regels snapten, hebben we wel genoten van het geduw en getrek om de bal.
Met deze laatste actie blonde actie sluit ik mijn blog af. Na een half jaar reizen is het tijd om naar huis terug te keren. Ik heb prachtige ervaringen op mogen doen in drie totaal verschillende landen. De duizenden foto's zullen mij ongetwijfeld blijven herinneren aan dit fantastische avontuur. Ik heb genoten!!
Ik wil jullie allemaal bedanken voor het lezen van mijn blog en het achterlaten van reacties. Vond ik echt heel erg leuk om te lezen!
Tot snel... in Nederland!
Liefs
Na een half jaar geen racket aangeraakt te hebben, besloten Lisette en ik een paar weken geleden om te kijken hoe het ervoor stond met onze tennis skills. De eerste poging was één groot fiasco. Na drie minuten struikelde ik over m'n eigen voeten en lag ik (als vanouds) op m'n plaat. Een kwartier later sloeg ik de bespanning eruit. Er was helaas geen ander campingracket meer te verkrijgen, dus hield de tennissessie al na een kwartier op. Misschien ook maar beter zo, want alle forehands vlogen regelrecht het hek in. De volgende dag gingen we in de herkansing en hielden we er allebei een beter gevoel aan over. Van de week nog even getennist in Sydney en werden we gelijk uitgenodigd om de volgende ochtend een toernooitje mee te spelen. Dit was een toernooitje voordat mensen naar hun werk gaan en begon al om kwart voor zeven 's ochtends. Wat we er allemaal niet voor over hebben om ff te tennissen.
Terug naar Nieuw Zeeland. De fjorden vonden we ook nog wel een bezoekje waard. We zijn een paar uurtjes met de boot in Milford sounds geweest en een dagje in de Doubtful sounds. In de Doubtful sound kwamen we niet zomaar; met de bus, met de boot, met de bus en vervolgens weer op de boot die ons door het prachtige fjord liet varen. Onderweg werden er dolfijnen, pinguins en zeehonden gespot. Vervolgens moesten we ook weer dezelfde weg terug, dus al met al een aardig lang dagje onderweg.
Via het uiterste zuiden belandden we in Dunedin. Deze stad lag dicht bij ons eindpunt in Christchurch. Met nog bijna een week te gaan, konden we de hoogste berg van Nieuw Zeeland dan eigenlijk toch niet overslaan. Onder het motto kilometers vreten, kwamen we na een dagje rijden bij Mount Cook aan. Prima keuze; de hikes waren prachtig daar. De smeltende gletsjers met enorme ijsschotsen waren goed te zien en telkens verscheen Mount Cook weer op de achtergrond.
Het nabijgelegen Lake Tekapo werd ook niet overgeslagen. En niet zonder rede; deze plek is één van de beste plekken ter wereld om de melkweg te bekijken. Nou en we hebben gekeken tot we er pijn in ons nek van kregen. Echt een prachtig gezicht, zelfs nog een aantal vallende sterren gespot!
Het moment om jucy in te leveren naderde en de grote schoonmaakbeurt was onvermijdelijk. Ik was alweer vergeten dat mijn backpack de kleur roze had, doordat deze constant bedolven is geweest onder een laag kleren. Lisette was aangenaam verrast toen ze haar zonnebril terugvond. Deze was ze ongeveer sinds dag twee kwijt. Inmiddels had ze al drie reserve zonnebrillen aangeschaft, gewoon voor het geval dat.. Maargoed jucy werd schoner, opgeruimder en opgepoetster dan ooit ingeleverd in Christchurch. Wij gingen de laatste dagen in Nieuw Zeeland uit zitten in een gevangenis! Deze gevangenis is al een aantal jaren omgetoverd tot hostel.
In Christchurch waren de gevolgen van de aardbeving in 2011 nog goed zichtbaar. Het centrum was eigenlijk nauwelijks een centrum te noemen. Alles stond volledig in het teken van wederopbouw. Een bezoek aan het earthquake center maakte een hoop duidelijk omtrent de aardbeving en was behoorlijk indrukwekkend.
Als afsluiting hadden we een kaartje voor een rugbywedstrijd van de Crusaders, één van de beste teams ter wereld, gekocht. Het viel nog niet mee om er te komen. Wisten wij veel dat er twee stadions met dezelfde naam in Christchurch zijn. En wij stonden natuurlijk net bij de verkeerde. In een drafje haastten wij ons naar het juiste stadion dat om de hoek bij ons hostel bleek te zijn. Toch mooi 8 km in vijf kwartier in de benen en nog op tijd ook! Ondanks dat we niet helemaal de regels snapten, hebben we wel genoten van het geduw en getrek om de bal.
Met deze laatste actie blonde actie sluit ik mijn blog af. Na een half jaar reizen is het tijd om naar huis terug te keren. Ik heb prachtige ervaringen op mogen doen in drie totaal verschillende landen. De duizenden foto's zullen mij ongetwijfeld blijven herinneren aan dit fantastische avontuur. Ik heb genoten!!
Ik wil jullie allemaal bedanken voor het lezen van mijn blog en het achterlaten van reacties. Vond ik echt heel erg leuk om te lezen!
Tot snel... in Nederland!
Liefs
-
02 April 2014 - 14:33
Cynthia:
.. En ik vond het een GENOT om telkens weer je blogs te lezen. Jaloersmakend!! En je motto ''YOLO'' heb je volgens mij helemaal waargemaakt haha! Je schrijf skills zijn trouwens echt goed! Mocht een baan in de pedagogiek hem niet worden, kan je altijd nog blogger worden ;)
Safe trip back home annieeeee! XXX
-
02 April 2014 - 15:00
Yvonne Henkes:
Je komt met een hele grote rugzak vol met ervaringen thuis. Ik heb genoten van je blogs, het skypen, de whatsapps en natuurlijk de spelletjes "De slimste mens" (jammer dat ik erachter ben gekomen,dat je toch een beetje slimmer bent dan ik, haha!). Maar ik ben ook wel blij als je dadelijk veilig en wel weer thuis bent. Ik wens je alvast een rustige vlucht naar huis, het is even een stukkie vliegen, maar je hebt dan ook alle tijd om uit te rusten zodat je fris en fruitig je homecoming kunt vieren. Tot vrijdag! XXX -
02 April 2014 - 17:51
John :
Mooie afsluiting van een prachtige ervaring. Heb met genoegen je verhalen gelezen, maar ik vind het ook wel weer fijn om je in het echt te zien en horen. Goede terugreis en tot snel! -
02 April 2014 - 19:31
Gwen:
Hi Globbetrotter! Mascha je hebt ons in Nederland heel goed op de hoogte gehouden van al jouw avonturen! Die ervaring is echt top! Nu terug naar de realiteit helaas, maar de fotos zullen je zeker weer terugbrengen naar hoe leuk het was! Bedankt dat je ons op de hoogte hebt gehouden was super om te lezen! En Mascha hoop dat je weer aan Nederland kan wennen ;-)
Goede terugvlucht en veel plezier op je welcome home feessie!!
Groetjes Gwen -
03 April 2014 - 21:17
Roxette:
Ha Mascha,
Wat een gave avondturen heb je beleefd, echt ontzettend leuk om steeds je blogs te lezen :)
Ben ook erg benieuwd naar je live verhalen en foto's!
Als je weer helemaal gewend bent in Nederland, misschien weer een keertje gezellig bijkletsen?! xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
